door Judith Krasznai | nov 6, 2024 | Gedichten
Mijn veilige haven Lucht gehuld in slierten alsof je wazig ziet. Wazig zoals bij het ontwaken als je nog gevangen zit tussen slapen en zijn. De zon kleurt de nevel zachtjes roze in, licht gloort aan de horizon. Teder aangeraakt zoals de geliefde in bed zachtjes wordt...
door Judith Krasznai | nov 6, 2024 | Gedachtespinsels
In mijn eerste jaar filmacademie was het lied “what if God was one of us” van Joan Osborne een megahit. Ik liep in het park voor de Wetstraat en het Koninklijk Paleis in Brussel en de hit schalmde door een radio. We kregen er een discussie over, vier studenten aan de...
door Judith Krasznai | nov 6, 2024 | Gedachtespinsels
Lief, lief medemens, dit is onze planeet, onze wereld, waarin wij samen wonen. Wij zijn hier niet zomaar. Ik durf dit met zekerheid te zeggen: alle levende wezens verlangen ten diepste om gelukkig, gezond, geliefd en veilig te zijn. De crisis die we momenteel...
door Judith Krasznai | nov 6, 2024 | Gedachtespinsels
“Mama,“ vraagt het kleine vogeltje aan zijn moeder; “zijn er dingen waar ik bang voor moet zijn?” Mama vogel denkt even na en zeg dan beslist; “Nee, het leven is soms eng of moeilijk of raar, maar je hoeft er niet bang voor te zijn. Waarom vraag je dat lieverd?” “Ik...
